Beschrijving object

De Hollandsche IJsselkering (HIJK) beschermt het laagstgelegen deel van Nederland, 6,76 m onder NAP. Dit Deltawerk bij Krimpen aan den IJssel was als eerste van de 13 deltawerken klaar. Het dijktrajectnummer is 210.

De Hollandsche IJsselkering:

  • heeft 4 opvallende betonnen torens van 45 m hoog
  • beschermt tegen hoogwater door 2 stalen schuiven in het water te laten zakken van elk ruim 80 m breed en 12 m hoog
  • sluit gemiddeld 3 à 4 keer per jaar


Sluitingsprotocol

Rijkswaterstaat sluit de schuiven van de HIJK bij een waterstandsverwachting tussen NAP+2,0m en NAP+3,0m bij Hoek van Holland. De kering wordt dan gesloten op laagwaterkentering en de torens zijn dan rood verlicht, zodat mensen in de omgeving weten dat er sprake is van hoogwater. Meestal is het voldoende om 1 schuif neer te laten. Alleen bij een verwachting boven NAP+3,0m gaan beide schuiven naar beneden, om zo de Hollandsche IJssel dubbeldicht af te sluiten.


Beoordelingsresultaat

Op basis van de beoordelingsresultaten valt dijktraject 210 in categorie A. De faalkans per sluitvraag van de bewegende delen is daarnaast kleiner dan de maximale faalkans per sluitvraag in de wet.

Rapporten:


Geleerde les/kennisleemte

De HIJK is beoordeeld door middel van keerscenario’s. Het expliciet in beeld brengen van de diverse keerscenario’s is toegevoegd aan de beoordelingsmethode van kunstwerken, die in 2024 is uitgebracht met nieuwe BOI-handleidingen. Het is daarmee een goed voorbeeld van hoe dit bij een beoordeling en in een rapportage tot uiting komt, zelfs in de complexe situatie van een stormvloedkering. Het geeft inzicht in de sterktes en zwakheden bij het sluiten. De kans van voorkomen van een scenario wordt hiermee inzichtelijk.

In het geval van de HIJK wordt de aandrijving van de schuiven compleet vernieuwd. Hierbij wordt direct ook een hogere betrouwbaarheid gerealiseerd op dit object, hoewel het beoordelingsresultaat hier geen aanleiding toe gaf. De HIJK is een voorliggende kering en zorgt ervoor dat de belasting op de achterliggende primaire keringen niet te veel toeneemt. Door de HIJK betrouwbaarder te maken, zijn minder (zware) dijkversterkingen nodig in het achterland. Dit zorgt voor minder kosten en minder hinder voor de omgeving.


Het is een mooi voorbeeld waar meerdere beheerders verder kijken dan de grenzen van het eigen beheergebied en samenwerken om de waterveiligheid van een systeem op het gewenste veiligheidsniveau te brengen.

 

Contactpersoon

Niek Verdijck, RWS WVL
e-mailadres: niek.verdijck@rws.nl


Foto: Hollandsche IJsselkering



Eerdere video van het vervangen van de damwanden bij de Hollandsche IJsselkering

  • No labels